تساهل و تسامح با دشمنان (قرآن)خداوند در قرآن دستور می دهدکه به وسیله حق باطل را دفع کرده، و با حلم و مدارا به مقابله با خشونت ها برخیز. ۱ - سهل گیری بر دشمنانلزوم تسامح و تساهل و برخورد شایسته در برابر کافران و دشمنان دین، هنگام دعوت آنان به سوی خدا: •«ومن احسن قولا ممن دعا الی الله...ولا تستوی الحسنة ولا السیئة ادفع بالتی هی احسن فاذا الذی بینک وبینه عدوة کانه ولی حمیم:چه كسى خوش گفتارتر است از آن كس كه دعوت به سوى خدا مى كند و عمل صالح انجام مى دهد و مى گوید: «من از مسلمانانم»؟! هرگز نیكى و بدى یكسان نیست؛ بدى را با نیكى دفع كن، ناگاه (خواهى دید) همان كس كه میان تو و او دشمنى است، گویى دوستى گرم و صمیمى است». " ادْفَعْ بِالَّتِی هِی أَحْسَنُ" این جمله استینافى و سخنى نو است كه توهمى را كه ممكن است كسى بكند دفع مى نماید. گویا وقتى شنونده جمله" لا تَسْتَوِی ..."را مى شنود، مى پرسد: چه باید كرد؟ در جواب مى فرماید" بدى را به بهترین راهش دفع كن". و معناى آن این است كه: بدى را با خصلتى كه مقابل آن است دفع نما، مثلا باطل آنان را با حقى كه نزد تو است دفع كن، نه به باطلى دیگر، و جهل آنان را با حلم و بدی هایشان را با عفو، و همچنین هر بدى دیگرشان را با خوبى مناسب آن دفع كند. ۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تساهل و تسامح با دشمنان». رده‌های این صفحه : تساهل و تسامح | موضوعات قرآنی
|